TATERWATER
02/09/2022 - 14:11
Als de muren van een stokerij konden praten...
Jeneverstokerij komt tot leven in theatervoorstelling
Jeneverstokerij komt tot leven in theatervoorstelling
Er was eens…
Zo begint ieder sprookje. Maar zo begint ook het verhaal van elke stokerij, of beter elke jeneverstokerij. En het verhaal van een stokerij, is ook het verhaal van de distilleerketel, van de schoorsteen, van de stoommachine, van de baksteen uit de stokerijmuur en van de trap naar de kiemzolder. Taterwater vertelt over de geschiedenis van die baksteen, over de gevoelens van die trap, over het wel een wee van de stoommachine, over de gedachten van de schoorsteen en over het trauma van de ketel.
Uit respect luisteren we dus, nu, na eeuwen jenever stoken, eindelijk eens naar hun verhaal.
Want zonder hen, geen jenever.
Vakmanschap
Hasselt en het vakmanschap van jeneverproductie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Maar ook in heel wat andere Vlaamse steden en gemeenten werd jenever gestookt. Met andere woorden: vakmanschap ten top in heel Vlaanderen. Vandaag staan sommige stokerijen leeg. Nog andere zijn gerenoveerd en hebben intussen een andere bestemming gekregen. Andere zijn vervallen, soms zelfs zodanig dat slechts enkele onroerende, bouwkundige elementen in het landschap hinten naar een rijk stokerijverleden. Maar gelukkig hebben ook stokerijmuren oren en zijn zij getuigen geweest van succesverhalen maar ook van veel economische en sociale ellende.
Jenevertheater
Ongeveer 7 jaar geleden leidde de ontmoeting tussen een museumdirecteur en een theatermaker tot een toen ondenkbaar idee: de geschiedenis van jenever in een theatervoorstelling gieten. Maar ideeën kunnen, net zoals goede jenever, jaren rijpen en twee jaar geleden was daar het idee om het jeneververhaal te brengen aan de hand van de gebouwen waarin jeneverliefde en -leed werd gedeeld en waar de distilleer- en andere toestellen gretig meeluisterden. Vandaar dat in de theatervoorstelling ‘Taterwater’ zowel de bakstenen van de stokerijmuren spreken, maar ook de aanwezige apparatuur en andere gebouwonderdelen. Het gaat immers om plekken en objecten die verschillende generaties met hun eigen verhalen en emoties decennialang hebben zien passeren en die verhalen en emoties als het ware gecapteerd hebben. Samen met De Wenkbrauwerij probeert het Jenevermuseum nu die verhalen en emoties die zich tussen de muren van die gebouwen hebben afgespeeld te delen en toegankelijk te maken op een onverwachte en nooit eerder vertoonde manier.
De Wenkbrauwerij
Hiervoor heeft Ief Gilis van De Wenkbrauwerij zich in opdracht van het Jenevermuseum twee jaar lang gedrenkt in het vakmanschap van jenever. Ief heeft zijn sporen in de theaterwereld ondertussen al lang verdiend. Met zijn gezelschap De Wenkbrauwerij prikkelde hij al heel wat theaterliefhebbers. Post!, Pallet en Niets zijn maar enkele van de voorstellingen die hij nog steeds op festivals in binnen- en buitenland speelt.
Voor Taterwater bezocht Ief, met de hulp van collega Steven Wouters, jeneverstokerijen, dook hij in archieven en bibliotheken en sprak hij met verschillende (voormalige) jeneverstokers en (ex-)werknemers van stokerijen. Het resultaat van deze zoektocht en vele gesprekken: zijn eigen creatieve kijk op de tumultueuze jenevergeschiedenis. Vervolgens inspireerde Ief met zijn wonderlijke verhalen de studenten van de masteropleiding scenografie van de Faculteit Architectuur en Kunst van de UHasselt. De studenten werkten concepten uit om die jeneververhalen in een speelse theaterscenografie te kunnen brengen. Die concepten werden dan weer door Ief aangegrepen om finaal een mobiele theatervoorstelling tot in de puntjes uit te werken.
Van het tatervat gedronken
De voorstelling kreeg de naam ‘Taterwater’, verwijzend naar een van de vele bijnamen die jenever in de loop der tijden kreeg. In 1886 werd het woord opgetekend in de streek ten noordoosten van Brussel in de vorm van ‘toaterwaiter’. Ook in Antwerpen en de rest van Vlaanderen werd deze borrelnaam gebruikt. Van een dronkeman zei men: “hij heeft taterwater gedronken”, of “hij heeft van het tatervat gedronken”. De naam zinspeelt vanzelfsprekend op het ‘spraakmakende’ effect van jenever.
Taterwater op elk terrein binnen of buiten
De voorstelling kan gespeeld op de meeste binnen- en buitenlocaties.
Wil je Taterwater zelf boeken voor je vereniging, school of bedrijf? Mail dan gerust naar ief@dewenkbrauwerij.be.
‘Taterwater’ is een erfgoedcoproductie van De Wenkbrauwerij en het Jenevermuseum met de steun van de provincie Limburg.
Zo begint ieder sprookje. Maar zo begint ook het verhaal van elke stokerij, of beter elke jeneverstokerij. En het verhaal van een stokerij, is ook het verhaal van de distilleerketel, van de schoorsteen, van de stoommachine, van de baksteen uit de stokerijmuur en van de trap naar de kiemzolder. Taterwater vertelt over de geschiedenis van die baksteen, over de gevoelens van die trap, over het wel een wee van de stoommachine, over de gedachten van de schoorsteen en over het trauma van de ketel.
Uit respect luisteren we dus, nu, na eeuwen jenever stoken, eindelijk eens naar hun verhaal.
Want zonder hen, geen jenever.
Vakmanschap
Hasselt en het vakmanschap van jeneverproductie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Maar ook in heel wat andere Vlaamse steden en gemeenten werd jenever gestookt. Met andere woorden: vakmanschap ten top in heel Vlaanderen. Vandaag staan sommige stokerijen leeg. Nog andere zijn gerenoveerd en hebben intussen een andere bestemming gekregen. Andere zijn vervallen, soms zelfs zodanig dat slechts enkele onroerende, bouwkundige elementen in het landschap hinten naar een rijk stokerijverleden. Maar gelukkig hebben ook stokerijmuren oren en zijn zij getuigen geweest van succesverhalen maar ook van veel economische en sociale ellende.
Jenevertheater
Ongeveer 7 jaar geleden leidde de ontmoeting tussen een museumdirecteur en een theatermaker tot een toen ondenkbaar idee: de geschiedenis van jenever in een theatervoorstelling gieten. Maar ideeën kunnen, net zoals goede jenever, jaren rijpen en twee jaar geleden was daar het idee om het jeneververhaal te brengen aan de hand van de gebouwen waarin jeneverliefde en -leed werd gedeeld en waar de distilleer- en andere toestellen gretig meeluisterden. Vandaar dat in de theatervoorstelling ‘Taterwater’ zowel de bakstenen van de stokerijmuren spreken, maar ook de aanwezige apparatuur en andere gebouwonderdelen. Het gaat immers om plekken en objecten die verschillende generaties met hun eigen verhalen en emoties decennialang hebben zien passeren en die verhalen en emoties als het ware gecapteerd hebben. Samen met De Wenkbrauwerij probeert het Jenevermuseum nu die verhalen en emoties die zich tussen de muren van die gebouwen hebben afgespeeld te delen en toegankelijk te maken op een onverwachte en nooit eerder vertoonde manier.
De Wenkbrauwerij
Hiervoor heeft Ief Gilis van De Wenkbrauwerij zich in opdracht van het Jenevermuseum twee jaar lang gedrenkt in het vakmanschap van jenever. Ief heeft zijn sporen in de theaterwereld ondertussen al lang verdiend. Met zijn gezelschap De Wenkbrauwerij prikkelde hij al heel wat theaterliefhebbers. Post!, Pallet en Niets zijn maar enkele van de voorstellingen die hij nog steeds op festivals in binnen- en buitenland speelt.
Voor Taterwater bezocht Ief, met de hulp van collega Steven Wouters, jeneverstokerijen, dook hij in archieven en bibliotheken en sprak hij met verschillende (voormalige) jeneverstokers en (ex-)werknemers van stokerijen. Het resultaat van deze zoektocht en vele gesprekken: zijn eigen creatieve kijk op de tumultueuze jenevergeschiedenis. Vervolgens inspireerde Ief met zijn wonderlijke verhalen de studenten van de masteropleiding scenografie van de Faculteit Architectuur en Kunst van de UHasselt. De studenten werkten concepten uit om die jeneververhalen in een speelse theaterscenografie te kunnen brengen. Die concepten werden dan weer door Ief aangegrepen om finaal een mobiele theatervoorstelling tot in de puntjes uit te werken.
Van het tatervat gedronken
De voorstelling kreeg de naam ‘Taterwater’, verwijzend naar een van de vele bijnamen die jenever in de loop der tijden kreeg. In 1886 werd het woord opgetekend in de streek ten noordoosten van Brussel in de vorm van ‘toaterwaiter’. Ook in Antwerpen en de rest van Vlaanderen werd deze borrelnaam gebruikt. Van een dronkeman zei men: “hij heeft taterwater gedronken”, of “hij heeft van het tatervat gedronken”. De naam zinspeelt vanzelfsprekend op het ‘spraakmakende’ effect van jenever.
Taterwater op elk terrein binnen of buiten
De voorstelling kan gespeeld op de meeste binnen- en buitenlocaties.
Wil je Taterwater zelf boeken voor je vereniging, school of bedrijf? Mail dan gerust naar ief@dewenkbrauwerij.be.
‘Taterwater’ is een erfgoedcoproductie van De Wenkbrauwerij en het Jenevermuseum met de steun van de provincie Limburg.
